امام بزرگوار می فرمودند که تخاصم در میان اهل بهشت راه ندارد . عزیز اگر به فضای حاکم بر جبهه های جنگ در دوران دفاع مقدس نظر کنی و روابط اجتماعی حاکم میان رزمندگان اسلام را ملاحظه کنی، مهربانی ، رفاقت و گذشت و عشق ورزی را خواهی یافت. در اینجا تخاصم جایی ندارد. "اشداء علی الکفار رحماء بینهم " حاکم است. "اعداء عدوک نفسک التی بین جنبیک " دشن اصلی است و همه در نبرد با او هستند . اگر عملیات میشد و سربازی از دشمن به اسارت در میآمد و ندای تسلیم سر میداد با او نیز مهربانی میشد، بر زخم او مرحم مینهادند ، اینجا هدف هدایت است. مبارزه با شیطان و پلیدی هاست، چه در من باشد و چه در تو و یا در او، فرقی نمیکند. ظلمت باید برود و نور بیاید. اینجا منطق، سلم است و سلام، صلح را میجوید.
بنابراین اگر گفتم جبهه قطعهای از بهشت بود تعجب نکن.